23 Juni 2020 - Soms gaat het niet zoals het moet, maar dan moet het zoals het gaat. Dat is precies hoe ik de afgelopen Corona-maanden heb ervaren. Na drie heerlijke weken vakantie in februari (wat lijk dat al weer een eeuwigheid weg…), kwamen Niels en ik terug met heel veel nieuwe plannen voor onze beide bedrijven. Na precies 1 week konden al deze plannen in de prullenbak want de wereld stond vanaf dat moment op z’n kop. 

In een week tijd zagen we alles waarvoor we al jaren zo hard hebben gewerkt, in een grote wolk verdampen. Niet dat het geld in een week op was, dat zou wel heel slecht ondernemerschap zijn geweest! Nee ik bedoel dat alles wat we zorgvuldig opgebouwd hebben, in één klap lucht was geworden.  

Elke crisis is ook een kans en dus zette we onze schouders eronder, stookte we het ondernemers vuur in onszelf op en ging het standje overleving aan. De angst en het verdriet maakte plaats voor vechtlust. Eerlijk gezegd ging dat best goed. Zo goed zelfs dat we vol trots vandaag de papieren hebben getekend waarmee we afstand doen van het gebruik maken van de TOZO-regeling.  

Standje overleving zorgt er wel voor dat alles moet wijken om je hoofd boven water te houden. Onze prioriteit lag dus ook bij datgene waarmee we direct omzet konden genereren en dat was Tapavino (ons andere bedrijf). De eerste weken heb ik heel krampachtig geprobeerd om ook net zoveel energie te stoppen in Van Kiezel naar KEI. Soms kun je iets wel heel graag willen, maar moet het ook haalbaar zijn. 

Met heel veel pijn en moeite heb ik op een bepaald moment geaccepteerd dat het soms niet gaat zoals het moet en het dan dus moet zoals het gaat. 

Gelukkig lijkt alles weer een beetje tot rust te komen. Het hele Corona gedoe is nog lang niet voorbij, maar een klein beetje terug naar normaal is het wel aan het worden. Al zal het er ook wel mee te maken hebben dat een aantal zaken ook een ‘nieuw normaal’ zijn. In ieder geval ervaar ik weer ruimte om uit de overlevingsstand te komen en het heft weer in eigen handen te nemen. 

Vandaag realiseerde ik me dat het coachen iets is waar ik echt heel blij van word en volgens mij ben ik er ook wel aardig goed in. Het is weer tijd om te kiezen voor mijn pad. De beer die daarop liep, is niet weg. Hij mag ook best met me meelopen, maar ik laat hem me niet meer tegenhouden. 

Heb jij ook weer ruimte voor jouw pad? Ik ben heel benieuwd naar jullie verhalen.

 En aangezien ik er weer ben, heb ik ook meteen zin om aan de slag te gaan. Dus ik heb iets leuks bedacht. Op dinsdag 7 juli verzorg ik een Power Boost lunch! 

Ik zorg voor een gevulde lunchtafel en voor een hoop positieve energie zodat we allemaal lekker aan de zomer kunnen beginnen. Ik heb 5 plaatsen beschikbaar aan mijn lunchtafel (met inachtneming van de geldende maatregelen). Heb je ook zin om erbij te zijn? Mail me dan op info@vankiezelnaarkei.nl . De eigen bijdrage is slechts €25,- (uiteraard is dat inclusief de lunch. Koopje toch?!)

17 maart 2020 - Ondernemen was nog nooit zo spannend. Ten minste niet in de periode dat ik ondernemer ben. Natuurlijk hebben we eerder echt weleens spannende tijden meegemaakt, maar er is altijd een overtreffende trap en die overtreffende trap is nu. 

Wees gerust, dit wordt geen blog vol klaagzang over alle kommer en kwel. Volgens mij weten we inmiddels allemaal dat het zware tijden zijn en dat we hier voorlopig niet mee klaar zijn. Deze blog gaat over ‘de andere kant van de medaille’. 

Ik heb namelijk de afgelopen dagen al meerdere keren met tranen in mijn ogen gezeten omdat ik geroerd werd door lieve, opbeurende, enthousiaste of inspirerende berichten. Mensen die anderen oproepen om lokaal te blijven shoppen zodat we de kleine ondernemers draaiende kunnen houden. Of mensen die spontaan anderen, die het heel hard nodig hebben, gaan helpen. Er worden actie op touw gezet als pyjama party’s via skype. Het gevoel van samen was volgens mij ook nog nooit zo groot als nu. 

Een crisis creëert ook kansen, hoe gek dat misschien ook klinkt. Het geeft je de mogelijkheid om te doen waar jij goed in bent en dat in te zetten om jouw bedrijf, je gezin, je stad, iemand die het heel hard nodig heeft of wie dan ook, te helpen. Zet je over je angsten en onzekerheden heen, want die brengen je nu helemaal niks. 

De maatschappij kan elk positief geluid op dit moment gebruiken. Kun je muziek maken? Geef dan een miniconcert via een livestream. Kun je heel lekker koken? Kook dan wat extra voor de buurvrouw die in het ziekenhuis werkt. Praat je graag? Bel dan eens een keer extra die vriend op die alleen thuis zit. Jouw krachten en/of talenten inzetten was nog nooit zo makkelijk. 

Als deze ellende voorbij is, zal die luisteraar, buurvrouw of vriend niet vergeten dat jij voor hen het verschil hebt gemaakt. Jij hebt gedaan waar je goed in bent, dus misschien voor jou een kleine moeite, maar voor de ander een enorm groot plezier. Met elkaar maken we het verschil, met elkaar komen we door deze periode heen. 

Mijn kracht is dat ik mensen een positieve powerboost kan geven waar ze mee verder kunnen en volgens mij is dat op dit moment hard nodig. Helaas kan mijn evenement van 3 april niet doorgaan, maar in plaats daarvan geef ik een online powersessie. De details volgen deze week, maar zet hem alvast in je agenda: vrijdag 3 april om 10.30 uur!

Ik hou van positieve verhalen, dus laat hieronder vooral weten welke kracht of talent jij deze dagen inzet om samen het verschil te maken. 

#samenmakenwehetverschil #inspiratie #powerboost#vankiezelnaarkei #groeicoach

4 maart 2020 - DE beloning voor elke ‘wildspotter’ in Zuid-Afrika: het vinden van een luipaard! Al jaren bezoeken we wildparken en meestal vinden we er wel één of twee, maar er is altijd een ‘maar’. Hij is te ver weg, er zijn te veel mensen waardoor je hem nauwelijks ziet of hij is zo schuw (en dat zijn ze eigenlijk altijd) dat hij verdwenen is voordat je de camera kunt pakken. Deze keer was anders.

We reden op een route waar in basis maar maximaal 4 tot 8 auto’s per dag komen. Het is een eenrichtingsverkeer-weg die alleen gereden mag worden door mensen die halverwege langs die route, overnachten. Dat hadden wij gedaan en s ochtends reden we de tweede helft. Een prachtige route die ik meteen heb opgenomen in mijn eigen lijstje van mooiste wild-routes.

We waren bijna terug op de hoofdweg, al is dat misschien een te grote term voor de wegen daar. Een paar honderd meter voor die weg, stond er een auto stil. Het waren onze buren van de vorige avond. Zoals een goed spotter doet, speurden we meteen de omgeving af, maar lang hoefden we niet te zoeken. Daar lag ze, vlak aan de weg, een prachtig luipaard!

We maakten een heleboel foto’s en genoten van het moment. Na een tijdje stond ze op en liep naar de boom die nog dichter bij ons stond. We waren helemaal euforisch! Ongeveer een uur nadat we aangekomen waren, vonden we het tijd om naar de picknick plek te rijden en een kop koffie en thee te zetten.

Terwijl het water op stond in onze mobiele keuken, kwam er een auto aangereden met een groep Zuid-Afrikaners. Meteen liep ik op hen af om hen exact uit te leggen waar ze, mochten ze dat willen, een luipaard konden zien. Ze waren meteen enthousiast, net als de mensen van de volgende drie auto’s die stopten. Tevreden dronken we onze koffie en thee en gingen we weer op weg.

Eenmaal in het hoofdkamp, waar we de volgende nacht zouden overnachten, kwamen we één voor één de mensen uit de auto’s tegen die we de weg naar het luipaard hadden gewezen. De dankbaarheid van hen allemaal was zo groot. Zeker in dit park is het uiterst zeldzaam om een luipaard te zien, dus deze waanzinnig goede ‘sighting’ was voor iedereen de cream on the cake.

Ik realiseerde me dat mijn cherry on the cream on the cake de dankbaarheid van al die mensen was. Ik had gedaan waarvan ik altijd hoop dat mensen dat ook bij mij doen: delen, zonder daar iets voor terug te verwachten. Daar denk ik niet eens over na, ik help en deel gewoon. Om dan later die waardering terug te krijgen, is voor mij echt een bonus. Ik word blij omdat ik hen blij heb kunnen maken. Win-win zou ik zeggen.

Gek genoeg ben ik er niet achter of deze blog nu gaat over het belang van delen, over wat het geven van waardering met een ander doet of het volgen van je hart. Maar ach uiteindelijk maakt het niet zo veel uit, haal er vooral de boodschap uit die voor jou van belang is.

In de auto heb ik overigens ook heel veel tijd (soms zie je ook uren niks als spotter) om na te denken over de inhoud van Boost your power, het event wat ik organiseer op 3 april. Ik bruis van de ideeen en het krijgt allemaal steeds verder vorm. 
Heb jij je kaartje al besteld? Niet? Dan stel ik voor dat je dat meteen even doet via entranz.boostyourpower.nl

18 februari 2020 - We hebben er maanden naar uit gekeken, wat zeg ik, jaren! Een hernieuwde kans op een bezoek aan de Sossusvallei in Namibië. Jaren geleden kwam het er niet van door allerlei nare omstandigheden. Ooit zouden we terugkomen om het nog een keer te proberen en die ooit was nu. 

Afgelopen zaterdagochtend zouden we om 5.55 uur vliegen van Kaapstad, waar we al bijna een week waren, vliegen naar Windhoek (de hoofdstad van Namibië). Zoals ik in een vorige blog al heb geschreven, ben ik niet het type ochtendmens. Om 4.15 uur op het vliegveld zijn, was dus een soort van opgave, maar alles voor de Sossus. 

Om 4.45 kwamen we tot de conclusie dat onze vlucht gecanceld was en voor het gemak ook maar onze hele boeking. Dus.... Na een paar diepe zuchten, een hele grote kop thee voor mij en koffie voor Niels, zetten we de schouders eronder en zijn we vluchten gaan zoeken. 

Al snel moesten we concluderen dat we het nooit zouden redden om op tijd in Namibië aan te komen, de camper op te halen en naar onze camping bij de Sossus te rijden. Plan B werd gemaakt. We zouden de 4x4 camper ophalen en dan overnachten onderweg naar Sossus. Niet ideaal, want die zonsopkomst in de Sossusvallei die zo geweldig schijnt te zijn konden we wel vergeten. Maar we konden de situatie niet veranderen, wel hoe we er mee om zouden gaan. 

We vlogen met een omweg naar Windhoek. Daar haalden we de auto op, wat makkelijker klinkt dan het was want dat duurde bij elkaar ook zo’n slordige 3 uur. We haalden boodschappen, met als tegenvaller dat de winkels op zaterdag na 13.00 uur geen alcohol en dus geen welverdiend wijntje, mochten verkopen. 
We reden daarna naar onze ‘s ochtends geboekte guesthouse, waar bleek dat de stroomkabel net was gebroken en er naast stroom dus ook geen restaurant was. De zeer gastvrije eigenaar zorgde er echter voor dat wij overgeplaatst werden naar een lokaal (lees zeer lokaal) guesthouse, waar we om 21.00 uur zonder eten, maar toch zeer tevreden in slaap vielen. 

Zeer tevreden? Ja, dat waren we echt! want dankzij de, wederom, zeer gastvrije eigenaresse proosten we met een cider op het feit dat we de dag erna eindelijk naar de Sossus zouden gaan. 

We zaten dan ook om 6.00 uur al weer in de auto en om 10.00 uur kwamen we aan. Na een snelle koffie reden we het park in. Daar werd duidelijk waarom we al deze jaren zo overtuigd waren van het feit dat we terug zouden gaan, want wat is het mooi! De kleuren, de grootsheid, de gemsbokken, de wandeling, het is allemaal geweldig. 

Nog vol van dit bezoek, reden we naar onze camping, die twee uur rijden van de Sossus ligt. Het was een hele lange dag geweest, maar wat was dit het waard. Natuurlijk kon ook deze rit niet zonder slag of stoot gaan, dat was te makkelijk. We reden halverwege een band helemaal aan flarden. Zoals Pippi Langkous zou zeggen: een band vervangen hebben we nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat we dat kunnen. Een uur later zaten we weer in de auto en nog een uur later eindelijk aan dat wijntje. 

‘If life gives you lemons, make lemonade’, is deze afgelopen dagen ons motto. Liters hebben we gemaakt, maar man wat smaakte hij goed! Wij wilden perse naar de Sossus en dus gingen we door, elke keer weer. Ik ben best trots op hoe we met alle tegenslagen om zijn gegaan. Opgeven was makkelijker geweest, maar dat was te makkelijk. 

Was jij doorgegaan om die Sossusvallei te bezoeken?
- Nee, ik had al lang opgegeven
- Nee, maar ik ook helemaal geen behoefte om de Sossus te bezoeken
- Ja, ik was er zeker naar toe gegaan

Heb jij ook wel eens last van die ‘lemons’ die op je pad komen en weet je even niet hoe je ‘lemonade’ moet maken? Samen zoeken we jouw perfecte recept!

4 februari 2020 - Over het algemeen ben ik niet het type die valt onder de categorie ‘ochtendmens’. Ik heb niet persé een ochtendhumeur, maar het eerste kwartier kun je beter niet tegen me praten. Ik doe dan ook gerust net of ik nog slaap om een gesprek te voorkomen, aangezien dat voor alle partijen beter is. 

Eenmaal wakker is er niks aan de hand en zeker niet als ik alles op mijn eigen tempo kan doen. Afgelopen weekend moest ik echter om 8.30 uur in de auto zitten voor een vergadering in Lexmond. Op zich helemaal prima. Ik kon na 7.00 uur op staan en dat is sowieso altijd goed. Mijn filosofie is namelijk dat alles voor die tijd, nacht is. 

Om 8.25 uur wilden we alvast gaan rijden en toen kwam ik erachter dat de auto op z’n lichts gezegd nog enige aandacht vereiste voordat we er met drie dames in konden gaan zitten. En dan ontwaakt dat ‘niet-zo’n-ochtendmens-dingetje’ in mij. Iets geïrriteerder dan noodzakelijk was, ben ik de auto als een wervelwind gaan opruimen. Onhandig is altijd een woord wat bij mij past, maar zeker als ik een gemoedstoestand als deze ben. Resultaat was dat mijn gelnagellak volledig beschadigd was.

Ik hoor je denken ‘wat maakt dat nu uit?’. Voor mij eigenlijk best wel wat. Ik wist dat ik tijdens de vergadering een korte presentatie moest geven. En al zou misschien helemaal niet het zien, al betwijfel ik dat in een zaal met 200 vrouwen, het geeft mij zekerheid als ik weet dat ik er verzorgt uit zie. Door de jaren heen heb ik zo veel presentaties gegeven en ervaring leert dat ik met een beter gevoel achter die microfoon sta, als ik tevreden ben over mezelf. 

Er zat dus maar één ding op: mijn nagellak-repairset ging mee de auto in. Voor degene onder ons die er niet zo in thuis zijn is het misschien goed om te weten dat gelnagellak betekent dat je speciale nagellak gebruikt die je droogt onder een speciale lamp. Daarna blijft hij wel 2 weken zitten (als je de auto ten minste niet op gaat ruimen om 8.25 uur). Ik heb een reisvariant van die speciale lamp, met dank aan mijn ouders. Deze kun je inpluggen met een USB-aansluiting. Dus... dat kan ook in de auto!

De vriendin die naast mij zat, was mijn nagellak-assistente en op het moment dat we stilstonden voor een stoplicht of op een parkeerplaats, fixte zij snel mijn lak. Tegen de tijd dat we aankwamen bij de vergaderlocatie, was het probleem opgelost en konden we er tegenaan. De presentatie verliep prima. 

Zelf heb je heel veel invloed op hoe zeker je jezelf voelt. Als je weet dat je ergens onzeker van wordt en je kunt dat voorkomen of oplossen, doe dat dan vooral. Dat is niet onnozel of zwak, dat is juist heel sterk en zorgt dat jij beter uit de verf komt. Wil jij je ook meer zelfverzekerd voelen? Schrijf je dan snel in voor mijn event op vrijdag 3 april Boost your power. Kaarten zijn verkrijgbaar via https://boostyourpower.entranz.nl

Enne wat ben jij?
- Een ochtendmens
- Een avondmens
- Beiden
- Geen van beiden

#boostyourpower #inspiratie #groeicoach

28 januari 2020 - Lijstjes, overal heb ik lijstjes. De komende anderhalve week heb ik namelijk verschillende meetings op de planning staan: skypemeetings, lokale, nationale en internationale meetings, grote meetings en kleine. Ik ben een enorme chaoot, al denken veel mensen dat dit een grap is. Praat een keer met mijn man, en je weet dat dit zeker geen grap is. 

Als ik geen lijstje heb van wat ik allemaal moet meenemen, bespreken en/of voorbereiden, dan kun je er zeker van zijn dat ik de helft vergeet. Het ene moment kan ik het heel helder in mijn hoofd hebben en het volgende moment ben ik al weer ergens anders mee bezig en vergeet ik wat ik allemaal bedacht had. 

Het positieve is dat ik me er heel bewust van ben en dat er een simpele oplossing voor is, een lijstje dus. Niet wachten met iets opschrijven als ik het bedenk, nee hup meteen op het lijstje in mijn telefoon. Die discipline heb ik dan weer wel. Het levert me namelijk heel wat op en eigenlijk voorkomt het ook een heleboel. 

Het voorkomt stress. Ik hou van structuur en voorbereid zijn. Mijn lijstjes zorgen dat ik alles op orde heb, weet wat ik moet doen en dat gestructureerd kan doen. 
Daarnaast levert het tijd op. Ik kan alles veel efficiënter doen en hoef niet lang over zaken na te denken op dat moment. Ik kan in de actie als het nodig is. 

Dit is geen promotieverhaal voor lijstjes, want voor sommige mensen werkt dit namelijk niet of hebben dit helemaal niet nodig. Wat ik er wel mee wil zeggen, is dat als je weet wat je nodig hebt, je dit echt kan helpen en het je veel kan opleveren. Als je weet van jezelf dat je snel overprikkeld bent, zorg dan voor genoeg tijd, ruimte en rust. Als je weet dat je heel onrustig wordt van lang stil zitten, bouw dan ‘bewegingstijd’ in. Als je weet dat je door kunt slaan in je werk, plan dan letterlijk je werkzaamheden in. Zo zijn er nog ontelbaar veel voorbeelden, maar je snapt vast wat ik bedoel. 

Het schiet niet om te denken dat je dit soort eigenschappen gaat veranderen. Ik kan willen dat ik niet meer chaotisch ben, maar zo werkt het niet. Ik kan wel zorgen dat ik iets bedenk hoe ik hier mee om kan gaan zodat het geen belemmering meer is.  
Weet jij wat je nodig hebt om optimaal te functioneren, hoe je zorgt dat jouw eigenschap geen belemmering meer is? Ik help je graag om dit in kaart te brengen. 

Over anderhalve week gaan mijn man en ik op vakantie. Tijd dus voor nog meer lijstjes. Wat moeten we meenemen? Wat moeten we nog kopen? Wat moeten we zakelijk nog doen? Mijn lijstjes liggen er al klaar voor, dus dat komt wel goed. 

Maak jij ook weleens lijstjes?
- Nee nooit
- Af en toe
- Ja, maar ik hou me er nooit aan
- Ja, ik kan niet zonder
Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn zoals ik, die enorm blij worden van lijstjes. Laat me dus weten hoe dat voor jou is. 

Ps: informatie over mijn event van vrijdag 3 april volgt later deze week! #zinin