25 november 2020 - Nog 3 nachtjes slapen en dan ga ik op vakantie! Een minivakantie weliswaar, maar vakantie is vakantie. ‘Maar dat kan toch helemaal niet!’ galmt er misschien door je hoofd als je dit leest, nou toch wel. Dat we niet naar het buitenland mogen en zo veel mogelijk binnen moeten blijven, wil niet zeggen dat we geen plezier meer mogen hebben of dat we onszelf niet lekker mogen verwennen.

Een paar weken geleden was onze best vriend bij ons thuis. Hij was een beetje verdrietig omdat alle vakantieplannen uiteraard niet door zijn gegaan dit jaar. We weten allemaal dat dit niet het einde van de wereld is, maar als ik iets geleerd heb de afgelopen maanden is het dat je soms best even mag balen wanneer zaken anders lopen dan hoe jij ze gepland of bedacht had. Het is dus okay om het stom te vinden dat die vakantieplannen niet door zijn gegaan, want het is ook stom.

Nu ben ik, zoals je wellicht wel weet, niet het type om bij de pakken neer te zitten, dus we hebben een plan bedacht: We gaan gewoon op vakantie in ons huis! En het wordt niet zomaar een vakantie, maar een wereldreis.

Een lang gekoesterde droom van ons alle drie (van mijn man, beste vriend en mij) is om alle continenten te bezoeken. Dus als we het dan toch allemaal anders doen, dan doen we het ook goed. We gaan all the way en we hebben allemaal activiteiten gepland staan op de verschillende continenten. Wij ‘vliegen’ in drie dagen de wereld rond, helemaal coronaproof.

Wat we precies gaan doen, ga ik natuurlijk niet vertellen. Ik ga er namelijk vanuit dat mijn beste vriend deze blog ook leest en ik wil de verrassing niet verpesten. Hij weet niet wat we gaan doen. Ik hou van verrassingen, of ik ze nu krijg of geef, het feestje blijft hetzelfde. Zoals je begrijpt heb ik er dus enorm zin in!

Vanzelfsprekend heb ik helemaal geen tijd om dit te organiseren. Maar iets anders wat ik geleerd heb, is dat ik mijn leven niet wil laten domineren door iets wat ik zelf niet in de hand heb. Ik steek mijn kop niet in het zand, in tegendeel: ik kijk deze hele toestand recht in het gezicht. We werken harder dan we ooit gedaan hebben om ons bedrijf staande te houden en dat lukt. Er is echter meer dan dat, want ik heb ook nog een leven.

Juist nu heb ik behoefte aan iets anders dan alleen maar hard werken en ellende. Ik wil genieten van dat wat wel kan. Ik wil dingen doen waar ik blij van word. En ik wil aan het einde van het jaar terug kunnen kijken en denken: naast dat het soms gewoon heel stom was, heb ik ook echt te gekke dingen gedaan. Dus ja, ik ga op vakantie en ik ga heel hard genieten van elk moment met mooie mensen, lekker eten en bijzondere ervaringen. Het wordt een vakantie om nooit te vergeten, dat weet ik zeker…

Wat ga jij voor leuks doen komend weekend? Deel het hieronder want misschien inspireer jij er wel iemand mee die het vandaag even heel hard kan gebruiken om gevoed te worden met een beetje positiviteit.

Oh ja, ik ben ook met een aantal superleuke dingen bezig voor 2021. Ik ben er namelijk ook helemaal klaar mee dat ik veel te weinig tijd heb om te doen wat ik het allerleukste vind, namelijk mensen inspireren en jou jouw grootste kracht laten zien.

Wil je zeker weten dat je niks hoeft te missen want alle mooie plannen? Stuur me dan een mailtje en ik hou je op de hoogte info@vankiezelnaarkei.nl

9 oktober 2020 - Weet je waar veel mensen extreem slecht in zijn? Goed voor zichzelf zorgen. Het wordt namelijk heel snel gezien als egoïstisch, niet aan een ander denken, niet toegewijd zijn of als onbelangrijk.

En dat is allemaal zo niet waar! Ja, natuurlijk zijn er situaties te bedenken waar dit wel op gaat, maar laten we ervan uit gaan dat jij geen dictator, narcist of crimineel bent, gewoon voor het gemak.

Altijd overwerken ook als het eigenlijk niet kan. Niet toegeven aan verdriet, want je moet gewoon doorgaan. Toch maar afspreken met die ene vriendin die haar verhaal kwijt moet, terwijl jouw eigen emmer overloopt. Die nare opmerking negeren van je collega, want zo is hij nou eenmaal. Vragen wat anderen willen en daarbij jezelf in het rondje overslaan. Er zijn talloze voorbeelden te verzinnen waarin we niet doen wat goed voor ons is.

Als we dan wel een keer aan onszelf denken, dan zijn we uitermate goed in doorschieten hierin: Alle contact verbreken, je baan opzeggen, zwelgen in zelfmedelijden, fel reageren.

Dat gaat je niet helpen, want dat is niet wie je bent of wat je nodig hebt.

Wat je nodig hebt is een balans tussen niet voor jezelf zorgen en doorschieten. Geef jezelf wat TLC – Tender, Love and Care.

Lief zijn voor jezelf is vooral luisteren naar jezelf. Wat wil jij, en vergeet hierbij vooral heel even wat jij vindt dat je moet.

Luister naar wat je nodig hebt en laat de emmer niet overstromen, daar wordt het alleen maar erger van. Ben je bijvoorbeeld verdrietig? Geef dat dan toe aan jezelf, laat het er zijn. Alles wat je eigenlijk op je things-to-do lijstje had staan, staat daar morgen ook nog. Maar als jij je morgen beter voelt dan vandaag, is het waarschijnlijk veel sneller gedaan. Kruip dus vandaag met een dekentje en een grote bak thee of koffie op de bank en ga vroeg onder de wol, als dat is wat je nodig hebt. Heb je een arm nodig om op uit te huilen, vraag dan om die arm. Er zijn genoeg mensen die hem je graag geven, maar dat kunnen ze alleen doen als ze weten dat je hem nodig hebt.

Veel mensen luisteren zo slecht naar zichzelf dat ze vaak niet meer weten wat ze nodig hebben, hoe ze hun balans terugvinden en wat ‘lief zijn voor jezelf’ dan voor jou inhoudt.

Ik daag je daarom uit om jezelf eens de vraag te stellen: wat heb ik nodig vandaag? En weet je het antwoord? Mooi, doe het dan ook! Gooi al je ‘maar’s’ aan de kant, wees dit weekend eens lief voor jezelf en zie wat er gebeurt.

Kom je tot de conclusie dat je niet weet wat je nodig hebt of lukt het je niet om die balans te vinden? Dat is echt niet gek hoor, dat toegeven is eigenlijk al een beetje lief zijn voor jezelf. Ik help je graag jouw balans te vinden, want jij verdient jouw liefde. Stuur me dus snel een mailtje (info@vankiezelnaarkei.nl ) of laat hieronder een berichtje achter.

#Groeicoach #EmpowerToGrow #liefzijnvoorjezelf #vankiezelnaarkei #inspiratie #doeslief

2 oktober 2020 - Soms word ik er echt helemaal gek van en soms smelt ik van gelukt. Leuk hoor dat thuiswerken, maar er is er maar één die er echt blij van wordt, en dat is de kat.

Onze kat is al oud, hoogbejaard noemde de dierenartsassistente hem laatst zelfs. Hij woont al 16,5 jaar bij ons. Jaren geleden dachten de dierenartsen dat hij nog maximaal een maand te leven had. Dat liep iets anders en we zijn er vrij zeker van dat hij zijn negen levens optimaal benut.

Het is altijd al een kroelkat geweest, maar de laatste maanden, of eigenlijk 2 jaar, wordt het steeds erger. Zodra we gaan zitten, wil hij op schoot. Mag dat niet, dan wurmt hij zichzelf er wel op een andere manier bij.

Het is hoogst irritant dat als ik een Zoom meeting heb, de kat pontificaal voorbijloopt en zijn kont naar de camera draait. Het is super ongemakkelijk dat hij altijd precies op de papieren gaat liggen die ik net nodig heb om de administratie te gaan doen. Of wat als je even op staat om een kopje thee te pakken, je terugkomt en letterlijk je beeldscherm om gedraaid is omdat hij over het toetsenboord heeft gelopen? We hebben serieus met een omgedraaid beeldscherm moet googlen om erachter te komen hoe je dit ongedaan maakt.

Als ik achter de laptop zit, dan is zijn nieuwste truckje om gewoon op mijn al typende handen te gaan liggen. En terwijl ik dit stuk schrijf, ligt hij op mijn schoot met zijn kop op mijn rechterarm. Dat is best zwaar typen, maar geloof me, je went eraan.

De andere kant is dat het ook juist heel fijn is als je met een lastig klusje bezig bent, je ineens uit het niets een kopje krijgt wat bijna lijkt te zeggen: kom op, jij kunt dit!

Ik kan helemaal opgaan in mijn beeldscherm en dan veel te lang naar dat scherm kijken waardoor ik aan het einde van de dag last heb van mijn nek. Door die kleine onderbrekingen van de kat, ga ik toch wat vaker achter dat scherm weg, helemaal niet verkeerd dus.

En bonus: nu het weer wat kouder wordt, heb ik altijd een lekker warm dekentje op mijn schoot.

Mijn kat maakt mij duidelijk dat het maar net is hoe je naar de situatie kijkt of deze je frustreert of dat je er juist blij van wordt. Meestal heb je dit zelf in de hand. Als ik namelijk niet wil dat hij op schoot komt liggen, dan moet ik dat niet toelaten of ergens anders gaan zitten. Als ik me frustreer, maar de situatie niet verander, dan is het mijn eigen schuld. Zo simpel ligt het natuurlijk niet altijd, maar geloof me, wel vaker dan je misschien zou denken…

Heb jij nog een grappig thuis-werkverhaal met me te delen? Geen beter vermaak dan leedvermaak, dus kom maar op!

16 september 2020 - Maandag is ‘onze’ vrije dag. Sinds Niels en ik een winkel hebben, proberen we de maandag vrij te houden en toch zeker vrij van werkafspraken. Maar zoals dat gaat met een eigen bedrijf, lukt dat niet altijd en dat is ook okay. Het is maar net hoe je er mee om gaat.

Deze week hadden we een grote bestelling die geleverd moest worden in Den Haag. ’s Ochtends hebben we ruim 60 dozen ingepakt, zodat ze netjes voor 12 uur geleverd konden worden. Je zou ons op zo’n moment eens moeten zien: in no time zetten een goed geoliede productielijn op. Dat was flink doorwerken, maar met resultaat.

In de auto onderweg naar Den Haag heb ik Niels zijn eerste podcast laten luisteren. Je gelooft het niet, maar er bestaan echt mensen die in hun leven nog nooit een podcast hebben gehoord. Niels hoort daar nu niet meer bij.

Eenmaal in Den Haag aangekomen, brachten we alles bij het bedrijf die de pakketten had besteld. Zij waren bij ons terecht gekomen via een vrouw die wij ontmoet hebben tijdens onze laatste reis naar Namibië.

Het gebeurt mij regelmatig dat we iemand op vakantie ontmoeten waarvan ik hoop dat we er contact mee blijven houden. Daar komt in de praktijk bijna nooit iets van terecht. Gewoon omdat het leven loopt zoals het loopt. Als het dan wel lukt om dat contact te behouden, is dat een cadeautje. Zo voelde het ook precies toen we aankwamen. Onder het genot van een bakje koffie en thee haalden we herinneringen op en kletsten we bij.

Inmiddels was het lunchtijd. Mooi moment om door de straten te lopen waar de voorbereidingen voor Prinsjesdag in volle gang waren, op zoek naar een leuk plekje om wat te eten. Het werd Vietnamees. Daar hebben we niet perse hele goede herinneringen aan, dus dit was een soort van herkansing. Onze mening is inmiddels bijgesteld, want het was fantastisch.

Voldaan liepen we terug naar de auto terwijl we genoten van de sfeer en alles wat we tegenkwamen. Eenmaal in de auto, werd de volgende podcast aangezet en reden we richting Bergen op Zoom.

Conclusie van dit verhaal is dat we misschien geen echte vrije dag hebben gehad, maar dat we er wel enorm van hebben genoten. Het glas was niet half leeg, maar bijna tot aan de rand gevuld. Soms zijn er dingen die moeten, maar de andere kant is dat ‘moeten’ niet altijd vervelend hoeft te zijn. Make the most of it en geniet van de mooie dingen die op je pad komen.

Hou jij eigenlijk van Vietnamees eten?

- Ja, ik ben er dol op!

- Nee, niet te doen…

- Nog nooit gegeten (dan is mijn advies: zeker een keer doen, maar kies niet voor een gerecht met onbestendig uitziende glazige ballen in een stinkende soep. Die zijn niet lekker ;-) )

#ohohdenhaag #genieten #ILoveMyJob #inspratie #EmpowerToGrow #groeicoach

1 september 2020 - ‘Be that Elsa and let it go!’ Deze zin gebruik ik vrij vaak. Er gebeuren namelijk zo veel dingen om je heen waar je geen invloed op hebt of moet willen hebben. De kunst is om deze dan ook los te laten en niet ‘van jou’ te laten zijn. Is dat makkelijk? Nee, dat is super, super moeilijk.

De afgelopen weken heb ik ook weer meerdere mooie lesjes gehad in trainen hoe je Elsa kunt zijn. Voor degene onder ons die geen idee hebben wie Elsa is: Er is een Disneyfilm genaamd Frozen waarin Elsa, de hoofdpersoon en natuurlijk prinses, leert dat je dingen los moet laten om verder te kunnen. De kern is dat je niet overal verantwoordelijk voor bent en dat je niet bang moet zijn om los te laten. Uiteraard hoort hier ook een prachtig liedje bij met de titel ‘Let it go’.

Zelf ben ik zo’n type die zich nogal makkelijk verantwoordelijk voelt voor nou ja, eigenlijk bijna alles. Helemaal niet handig, want soms zijn dingen gewoon niet van jou (of van mij dus in dit geval). Een voorbeeldje om duidelijk te maken wat ik bedoel:

Afgelopen weken had ik een paar hele belangrijke (online) vergaderingen. Ons hele team had zich goed voorbereid. Alles was getest en werkte, maar natuurlijk niet op de dag zelf. De techniek liet ons de eerste dag meteen in de steek.

Je kunt dan twee dingen doen, of je kunt heel erg gaan balen en de vergadering er onder laten lijden of je kunt loslaten, de schouders er onder zetten en overgaan op plan b (wat er niet was, maar wat wel ter plekke bedacht werd).

Misschien is er ook een derde optie en dat is een beetje van beiden. Want ondanks dat we het met z’n allen meteen hebben opgepakt en het een prima vergadering was met veel positiviteit, baalde ik er wel enorm van.

Vervolgens heb ik na de vergadering de situatie geanalyseerd voor mezelf en kwam tot de conclusie dat ik moest loslaten. Ik kan bijvoorbeeld de internetverbindingen over de hele wereld niet sturen. Dus voor de volgende vergadering was ik nog beter voorbereid, ook op plan b. De techniek was wederom niet van plan mee te werken en plan b trad in werking. Ik kreeg er geen stress van, ik baalde niet, ik liet los en ging door.

Er gebeuren zo veel dingen om je heen die niet binnen jouw macht liggen en dan heb ik het niet alleen over techniek. Het leven gebeurt terwijl je andere plannen maakt en jij bent dus niet verantwoordelijk voor datgene waar je geen invloed op hebt.

Wil dat zeggen dat je jezelf er dan zomaar aan moet overgeven? Nee dat zeg ik niet, in tegendeel. Door los te laten wat niet van jou is, kun je aan de slag met dat waar je wel invloed op hebt. Dan ga je vooruit en kom je ergens.

Dus… BE THAT ELSA! En zing uit volle borst: Let it go, let it gooooo

Heb jij Frozen al wel eens gezien?

- Jazeker!

- Nooit gezien, maar misschien moet ik dat toch eens doen…

- Zeker niet van plan om te gaan kijken

#bethatelsa #letitgo #inspiratie #vankiezelnaarkei #groeicoach

18 augustus 2020 - ‘Jij moet een boek gaan schrijven.’ Hoe vaak ik dat al gezegd heb tegen mijn man Niels, weet ik echt niet meer. Ik heb hem zelfs voor zijn verjaardag meer dan eens cadeautjes gegeven die hem lichtelijk die kant op stuurden. Zijn schrijverscapaciteiten werden niet alleen door mij opgemerkt, ook zijn ouders, mijn ouders en onze vrienden sporen hem regelmatig aan.

Deze zomer kwam hij met een fantastisch idee: ‘misschien moet ik eens een boek gaan schrijven?’. Hij wilde voor zijn verjaardag dan ook graag een schrijverscursus hebben en natuurlijk gaf ik dat met liefde en plezier.

Een paar weken geleden is hij vol overgave begonnen met de cursus. Elke keer als hij een stuk geschreven heeft voor een opdracht, leest hij het me vol trots voor. Nu ben ik natuurlijk niet onbevooroordeeld, maar ik kan niet wachten tot ik zijn boek mag lezen. Hij hoeft het alleen nog maar te schrijven...

Dat hij talent voor schrijven heeft, dat wist ik al lang. Zelf wist hij dat misschien ook wel, maar hij was er gewoon nog niet klaar voor om daar wat mee te gaan doen. Het was niet het moment en hij zag er eigenlijk alleen maar tegenop. Dat lijkt me nooit een goed begin.

Het afgelopen jaar heeft hij enorm veel gelezen. Daarnaast sprak hij regelmatig met een aantal mensen over de boeken die hij leest en die zij lezen. Dat inspireerde hem. Stukje bij beetje groeide het verlangen om het talent wat anderen al zo vaak in hem hadden gezien, te gaan ontdekken.

Nu hij er mee bezig is, vindt hij het fantastisch. Ik heb nog nooit iemand zo blij zien worden van huiswerkopdrachten. Er lijkt iets in hem wakker geschut te zijn. Hoe mooi is het dat iets waar je talent voor lijkt te hebben, je ook nog zo blij maakt.

Iedereen heeft talenten, het ene talent is makkelijker te herkennen dan het andere. Soms moet je er echter naar op zoek om uit te vinden wat jouw talent is. En dan is het de vraag of je er klaar voor bent om dat talent te kunnen of willen zien, én er mee aan de slag te gaan. Dat geeft niks, want het gaat niet alleen om de bestemming, maar ook om de reis ernaartoe.

Zou jij hulp kunnen gebruiken bij het ontdekken van jouw talent? Dan help ik je daar graag mee. Mail me op info@vankiezelnaarkei.nl

Wees gerust, ik zal je niet dwingen een schrijverscursus te gaan doen ;-) Dat maakt me trouwens wel nieuwsgierig: zou jij ook een boek willen schrijven?

- Ja, altijd al willen doen

- Nee, geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt

- Wie weet, nog nooit over nagedacht

#talent #groeicoach #inspiratie #boekschrijven