De mannen van de milieustraat
25 september 2019 - Afgelopen zondag werd er hard gewerkt in huize Van Raam: de garage moest opgeruimd. Met ‘moest’ bedoel ik ook echt dat het heel hard nodig moest. Ik weet niet wat daar de afgelopen jaren is gebeurd, maar volgens mij hebben mijn man en ik gewoon stelselmatig genegeerd dat de boel daar aan het dichtslibben was.
Aangezien we een plan hebben voor de ruimte, moesten we dus aan de bak. Na uren ruimen, sorteren en stofhappen waren we kei trots op onszelf. De auto zat afgeladen vol met rotzooi die naar de vuilstort kon en de schuur bleek ineens weer een vloer te hebben. Helaas is de milieustraat op zondag en maandag niet open, dus dat moest wachten tot dinsdag.
Eerlijk is eerlijk, ik ben altijd erg slecht in het laatste stukje van opruimen. Er blijft altijd wel één stapeltje liggen. Of als ik mijn koffer uitpak na de vakantie, komt dat ene tasje morgen wel en dat staat er weken later dan nog. Een enorm irritante eigenschap, maar toch gebeurd het elke keer weer. Het geluk in dit geval is, dat het echt geen optie was om al die troep in de auto te laten liggen. Dus ook al had ik geen zin, ging ik gisteren toch met mijn man mee naar de milieustraat.
Eenmaal daar aangekomen, begon het grote sorteren, want alles moet natuurlijk wel netjes in zijn eigen bak. De stenen bij het bouwpuin, de oude tv bij het witgoed, de verfbussen bij het chemisch afval en de zak vol schroefjes, moertjes en oude sleutels (want nee, die komen dus nooit meer van pas) bij het metaal.
Tussen al die sorteercontainers staan ze daar, de mannen van de milieustraat. De mannen die de belangrijke taak hebben om te zorgen dat iedereen alles keurig in de juiste bakken gooit. Ze wijzen je de weg als je even niet weet wat waar heen moet en ze maken flauwe grappen die het smerige klusje toch net iets leuker maken.
Ik werd helemaal blij van deze mannen. Zij doen namelijk werk waar velen niet eens over na willen denken en wat misschien niet echt sexy klinkt als je er over vertelt als je op een feestje bent. Maar deze mannen hebben daar duidelijk een heel andere idee over. Ze stralen trots uit, en terecht!
Het is zo mooi als mensen blij zijn met hun werk, want hier breng je toch heel veel van je tijd door. Ik ben van mening dat het niet uit maakt wat je voor werk doet, als het maar iets is wat bij je past. Natuurlijk heeft niet iedereen de luxe om alleen maar te kiezen voor zijn/haar droombaan, maar daar kun je wel naar toe werken of toch ten minste naar een baan waar je blij van wordt. Je hoeft niet te werken voor je plezier, maar het is wel belangrijk dat je werkt met plezier; net als de mannen van de milieustraat.
Hoe is dat voor jou: Werk jij met plezier? Doe jij werk wat bij jou past?
Als je antwoord geen volmondig ‘ja’ is, dan help ik je graag uitzoeken wat er wel bij jou past.
